Informacje są przesyłane różnymi rodzajami sieci, takimi jak telefon, internet i inne, podążając różnymi ścieżkami. Nazywa się to routingiem sieciowym. Routing IP koncentruje się na procesie wybierania tras/ścieżek pakietów danych w różnych sieciach w Internecie.

Pakiety danych przechodzą przez szereg routerów w różnych sieciach, aż dotrą do miejsca docelowego za pomocą algorytmu routingu. Algorytm uwzględnia różne czynniki, takie jak rozmiar pakietu danych, miejsce docelowe i nagłówek, aby określić ścieżkę.

W tym blogu skupimy się na routingu protokołów internetowych, typach i różnych protokołach routingu używanych w Internecie do przesyłania pakietów danych w sieci.

Co to jest routing IP?

Routing IP to proces, który wysyła pakiety danych od nadawcy w sieci do odbiorcy w innej sieci. Jest to proces, który pomaga zidentyfikować najlepszą możliwą trasę, badając adres IP miejsca docelowego. Określa adres następnego przeskoku, do którego zostaną dostarczone dane, i używa tablic routingu do znalezienia trasy.

W tym procesie dane są kierowane z serwera źródłowego do serwera docelowego za pomocą routerów w różnych sieciach. Protokoły routingu tworzą tablice routingu, które są używane przez routery do przesyłania pakietów do miejsca docelowego.

Jak działa routing IP – Zrozumienie protokołu TCP/IP?

TCP/IP to pakiet protokołów internetowych, który służy do wysyłania i odbierania danych w Internecie. Protokół internetowy to zestaw reguł i poleceń używanych przez komputery w sieci do komunikowania się ze sobą. Komunikacja odbywa się w protokole internetowym (IP) i protokole kontroli transmisji (TCP).

Podczas procesu transmisji TCP rozbija dane na małe pakiety podczas definiowania połączenia sieciowego. Z kolei IP zajmuje się dostarczaniem pakietów z jednego komputera do drugiego routera. Ten proces jest znany jako routing protokołu internetowego.

Po dotarciu do miejsca docelowego, TCP ponownie składa pakiety danych do ich oryginalnej postaci, podobnie do enkapsulacji IP.

Rodzaje routingu IP?

Routing wybiera najbardziej optymalną ścieżkę transmisji danych z jednego urządzenia w sieci do innego urządzenia lub serwera. Istnieją trzy rodzaje routingu:

1 Routing statyczny

W routingu statycznym musimy ręcznie dodać trasy do tablicy routingu. Ten typ zwiększa bezpieczeństwo, ponieważ tylko administrator ma dostęp do sieci. Podobnie, między routerami nie jest używana przepustowość, co skutkuje zerowym narzutem na routing dla procesora routera.

Jednak dla administratorów dużej sieci może być dość gorączkowe ręczne określanie tras na każdym routerze. Tylko administrator, który dobrze zna topologię, może ręcznie dodawać trasy do tabeli.

2 Routing domyślny

Routing domyślny to proces, w którym router jest skonfigurowany do wysyłania pakietów danych do routera (przeskoku). Nie ma znaczenia, w której sieci znajduje się pakiet danych, ponieważ jest on wysyłany do routera, który ma domyślny routing. Jest on najczęściej używany w routerach stub – routerach, które mają tylko jedną trasę do wszystkich sieci.

3 Routing dynamiczny

Routing dynamiczny jest bardziej zautomatyzowany, ponieważ może automatycznie dostosowywać trasy zgodnie z danymi w tabeli routingu. Ten typ routingu wykorzystuje wiele protokołów do identyfikowania miejsc docelowych i różnych tras, aby do nich dotrzeć. Podobnie jak dynamiczne adresy IP, często się zmienia.

Niektóre przykłady routingu dynamicznego obejmują OSPF i RIP. Najlepsze w tego typu wyznaczaniu tras jest to, że jeśli jedna trasa zostanie ukończona, automatycznie dokona ona zmian w trasie. Dlatego najlepiej jest wybrać najbardziej efektywną trasę w sieci, a także jest łatwy w konfiguracji.

Jeśli mówimy o wadach, zużywa on znacznie więcej przepustowości w porównaniu z innymi typami routingu do komunikacji z różnymi routerami. Jest również mniej bezpieczny w porównaniu do routingu statycznego, w którym odbywa się ręczne wprowadzanie danych.

Jakie są główne typy protokołów routingu?

Istnieją różne typy protokołów używanych do routingu. Protokół routingu służy do identyfikowania ścieżek sieciowych dla pakietów danych. Poniżej przedstawiono niektóre z najczęściej używanych protokołów używanych do routingu.

IP

Protokół internetowy (IP) służy do określania pochodzenia i miejsca docelowego każdego pakietu danych. Routery sprawdzają adresy IP pakietów danych, aby zidentyfikować ich ścieżkę sieciową i miejsce ich wysłania.

OSPF

Protokół OSPF lub Open Shortest Path First jest używany przez routery do identyfikowania najkrótszych i najszybszych dostępnych tras do wysyłania pakietów danych do miejsca docelowego.

ROZERWAĆ

Protokół RIP lub Router Information Protocol wykorzystuje liczbę przeskoków do identyfikacji najkrótszej ścieżki dla pakietu danych między różnymi sieciami. Liczba przeskoków określa całkowitą liczbę routerów, przez które pakiet danych przejdzie, aby dotrzeć do miejsca docelowego. Gdy pakiet danych przenosi się z jednej sieci do drugiej, nazywa się to przeskokiem.

EIGRP

Protokół EIGRP lub Enhanced Interior Gateway Routing Protocol jest uważany za bardziej wydajny i nowszy protokół routingu. Jest to ulepszony protokół wektorowy, który przechowuje szczegółową kopię tablic routingu sąsiednich routerów. W ten sposób, jeśli nie może znaleźć miejsca docelowego pakietu danych, może uzyskać dostęp do tablic innych routerów, dopóki nie zostanie znaleziona trasa.

JEST- JEST

Protokół IS-IS (Intermediate System – Intermediate System) służy do rozpowszechniania informacji o routingu w pojedynczym systemie autonomicznym w sieci. Podobnie jak EIGRP, ten protokół wymienia informacje z innymi routerami w systemie AS, dzięki czemu każdy router ma pełny obraz systemu, aby znaleźć łatwą trasę do miejsca docelowego pakietu danych.

BGP

Protokół BGP lub Border Gateway służy do identyfikowania, które sieci kontrolują, które adresy IP i które sieci są ze sobą połączone. Jest to dynamiczny protokół routingu, a sieci, które wysyłają ogłoszenia BGP, są znane jako systemy autonomiczne. Systemy autonomiczne (AS) to system sieci, które tworzą internet.

Zalety routingu IP

Routing to proces, który zapewnia, że pakiety danych są kierowane z odpowiedniej trasy od źródła do miejsca docelowego. Niektóre z podstawowych zalet routingu obejmują:

Stabilność
Solidna sieć
Zaktualizowany dynamiczny routing ścieżek sieciowych
Zapewnia bezpieczeństwo informacji podczas transmisji

Często zadawane pytania

Jeśli używasz systemu operacyjnego Windows, może być konieczne włączenie routingu IP, aby skonfigurować statyczne tablice routingu za pomocą ROUTE.EXE. Jest to proces, który umożliwia przesyłanie danych przez wiele komputerów w sieci, a nie tylko przez jedno urządzenie. Należy jednak pamiętać, że w systemie Windows routing jest domyślnie wyłączony.

Brak routingu IP to polecenie, które wyłącza routing na routerze i działa jako końcowy host IP dla przesyłania pakietów IP. Możesz także włączyć routing na swoim urządzeniu za pomocą prostych poleceń.

Przekazywanie IP to proces używany do określenia ścieżki, którą można wysłać pakiet danych. Jest również znany jako routing internetowy, a proces wykorzystuje informacje o routingu do podejmowania decyzji dotyczących ścieżek danych w różnych sieciach. Sieci te są od siebie oddzielone.

Streszczenie

Routing IP to proces określania ścieżki transmisji pakietu danych. Pomaga w nawigowaniu danych z jednego komputera do drugiego w sieci. Routing zapewnia, że przesyłane dane dotrą do miejsca przeznaczenia w możliwie najszybszy i najbardziej efektywny sposób. W tym blogu wyjaśniliśmy różne rodzaje routingu i protokołów routingu używanych do transmisji. Jeśli masz jakieś pytania, daj nam znać w komentarzach poniżej.